μεσ(σ)όψηρον

μεσ(σ)όψηρον (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ἡμίξηρον».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μέσ(ο)-* + ψηρός «ξηρός» (< ψήω «ψήχω»)].